| Title | : | Im Tal des Fuchses |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | - |
| ISBN-10 | : | 9783764503505 |
| Language | : | German |
| Format Type | : | Hardcover |
| Number of Pages | : | 570 |
| Publication | : | First published January 1, 2012 |
Ein sonniger Augusttag, ein einsam gelegener Parkplatz zwischen Wiesen und Feldern. Vanessa Willard wartet auf ihren Mann, der noch eine Runde mit dem Hund dreht. In Gedanken versunken bemerkt sie nicht das Auto, das sich nähert. Als sie ein unheimliches Gefühl beschleicht, ist es schon zu spät: Ein Fremder taucht auf, überwältigt, betäubt und verschleppt sie. In eine Kiste gesperrt, wird sie in einer Höhle versteckt, ausgestattet mit Wasser und Nahrung für eine Woche. Doch noch ehe der Täter seine Lösegeldforderung an ihren Mann stellen kann, wird er wegen eines anderen Deliktes verhaftet. Und überlässt Vanessa ihrem Schicksal …
Im Tal des Fuchses Reviews
-
Στην "κοιλάδα της αλεπούς" μπήκα με αρκετές επιφυλάξεις αλλά πέρασα τόσο συναρπαστικά που σας προτείνω να την επισκεφτείτε με την πρώτη ευκαιρία.
Ειναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα έντονο και αγωνιώδες με ποικιλία εξελίξεων.
Ακόμη κι αν το αποτέλεσμα δεν ειναι ότι πιο αναπάντεχο ή πολύπλοκο,η υπερένταση που σου δημιουργεί και οι αμφιβολίες για όλους και για όλα,αξίζουν πραγματικά για να βιώσετε την εμπειρία.
Έντονες και επιτυχημένες περιγραφές απεχθών εγκλημάτων και προεκτάσεις σε κοινωνικά θέματα και οικογενειακές τραγωδίες, άριστα καλυμμένες στον δήθεν τέλειο ουτοπικό κόσμο της καταπίεσης και της καλά κρυμμένης,εκφυλιστικής ματαιοδοξίας,της θλιβερής αρρώστιας που σε κάνει να προβάλεις την καταξίωση σου ως επαγγελματίας και ως οικογενειάρχης πάνω σε ψεύτικες βάσεις και απόλυτο ξεπεσμό.
Μοναξιά, απόγνωση, πανικός και ανασφάλεια ανακατεμένα με κρυμμένα απωθημένα, παιδικά κατάλοιπα και τύψεις πολλές τύψεις συνειδητές ή ασυνείδητες καταδιώκουν εξαρχής ολα τα πρόσωπα της ιστορίας που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με την ανάγκη για αγάπη,καταξίωση και αναγνώριση ανθρωπίνων αναγκών και ψυχικής ισορροπίας.
Τελικά ο καθ' έξιν παράνομος με βεβαρημένο ποινικό μητρώο που υποφέρει και αρρωσταίνει από τύψεις για κάποια συγκυριακά γεγονότα που οδήγησαν σε τραγωδία και οφείλονται στην δειλία του,είναι εγκληματίας ολκής σε σύγκριση με κάποιον υπεράνω υποψίας,άμεμπτο και τέλειο σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα,που όμως πράττει με ευσυνειδησία και μνησικακία;;
Τα συμπεράσματα δικάς σας.
Καλή ανάγνωση!
Πολλούς ασπασμούς. -
Μια αρκετα ενδιαφερουσα ιστορια,με γρηγορη πλοκη και δραση!
Αρχικα δεν περιμενα το συγκεκριμενο βιβλιο πως θα ειναι καθαρα αστυνομικο,αλλα δεν με ενοχλησε καθολου αυτο το γεγονος,καθως ηταν μια περιπετεια μυστηριου,με ερωτες,αγωνια και αναπαντεχες αποκαλυψεις!
Αυτο που μου αρεσε περισσοτερο ειναι το μηνυμα που μας αφηνει η Link, πως κανενας ανθρωπος δεν ειναι αυτο που δειχνει και αυτο που νομιζουμε πως ειναι και πισω απο τις μασκες της τελειοτητας κρυβεται κατι αρρωστημενα ανισορροπο και διαταραγμενο.
Ενας τελειος αντρας,που κανει θυσιες,νοιαζεται,δινεται και αγαπαει ανιδιοτελως..Το ονειρο καθε γυναικας......Ποση αληθεια κρυβει αυτη η γυαλινη βιτρινα? Οταν ερθει η ωρα να σπασει γινεται μυτερα κομματια,ετοιμα να πληγωσουν οσους ειναι κοντα,οσους πραγματικα νοιαζονται...Και τοτε ολα αποκαλυπτονται και ολα αλλαζουν!
Θα ηθελα πολυ να επισκεπτω την κοιλαδα της αλεπους-οικειοθελως....και μονο σαν επισκεπτρια...... ;) -
Dar vienas įdomesnis detektyvo egzempliorius į mano perskaitytų kolekciją. Ilgokai „Lapių slėnis“ gulėjo lentynoje neskaitytas, bet pagaliau atėjo ir jo eilė. Ir kaip džiaugiausi, kad pasitaupiau. Buvo tokia nuotaika užėjus, kad labai norėjau neprašauti ir pasimėgauti tikrai gera mįsle, kuri įsuktų, įtrauktų, apgautų ir pats skaitymo procesas būtų su įkarščiu. Surizikavau su lapėm ir labai pataikiau!
Rajanas padarė didelę klaidą. Neturėdamas nei pakankamai patirties, nei drąsos, nei sumanumo, jis bandė pagrobti žmogų. Jam mirtinai reikėjo pinigų skolai grąžinti. Nutykojęs, jis pagrobė Vanesą ir paslėpė ją itin nematomoje miško oloje. Tačiau netrukus Rajaną suėmė už kitus nusikaltimus ir pagrobtoji oloje liko. Liko ir Rajano sąžinėje, kaip didžiulės baimės, nemigos, nerimo šešėlis. Rajanas savo jau atsėdėjo, tačiau tai ramybės jam negarantuoja. Po vieną vis nukenčia jam artimi žmonės ir jį ima kamuoti paranoja: ar gali kas nors dar žinoti apie Vanesą? Ar gali kas nors už ją jam keršyti? Juk ji iki šiol laikoma dingusia... O gal dabar ji dingusi tik savo pačios noru? Noru atkeršyti tam, kuris sugriovė jos gyvenimą?
Knyga yra kitokia, nes čia nėra pagrindinių tiriančių detektyvų. Tu nori nenori kažkiek užjauti ir prijauti blogiukui. Čia veikia krūva kitokių, tik šiek tiek susijusių personažų, kurių visų istorijos labai įdomios. Knyga surašyta trumpais skyreliais, pasibaigiančiais vis kokiu kabliuku, verčiančiu ir toliau versti puslapius. Čia toks labai greitas skaitinys, tikrai neužtruksit su šia knyga. Tokia maža, gera dozė psichologinio trilerio. Nėra čia grynas detektyvas, labiau viskas per žmonių galvas, mintis ir sujauktas asmenybes persimaišę. Bet man čia vieni pliusai. Autorė rašo gerai, bet keliose vietose užkliuvo vertimas ir redagavaimas (tam pačiam puslapyje vis skirtingai parašytas merginos vardas... ). Patiko man „Lapių slėnis“, toks lengvas, bet gerai susuktas reikalas. O patys paskutiniai trilerio žodžiai net privertė antakius kilstelėti. Tokie su klaustuku ir lyg užuomina, kad ne viskas čia jau taip ir baigėsi. Rekomenduoju psichologinių trilerių gerbėjams! -
Okay aber hat mich nicht vom Hocker gerissen.
-
Δεν ειναι το αστυνομικό που θα σε κάνει να εκπλαγείς απο τις συνεχείς ανατροπές και την ένταση, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι η ιστορία δεν έχει διάρκεια, ροή και εξελίξεις. Η δομή και η σύνθεση των χαρακτήρων ειναι πολύ καλή στην πλειονότητα τους. Ειναι ενα βιβλιο που διαβάζεται ευχάριστα και περνά υπόγεια διαφορά κοινωνικά μύνημάτα με απλή γλώσσα και ύφος.
-
«Η κοιλάδα της αλεπούς»
Δύσκολα με καθηλώνει πλέον ένα αστυνομικό -μυστηρίου βιβλίο. Το συγκεκριμένο παραδέχομαι πως τα κατάφερε!
Κάθε κεφάλαιο κ μια ανατροπή. Συλλέγεις στοιχεία κ προσπαθείς να βρεις τους υπόπτους κ εκεί που λες τους βρήκα αυτομουτζώνεσαι στην επόμενη σελίδα.
Ο συγγραφέας έπαιζε με το μυαλό σου. Σε κερδίζει κ δε νιώθεις να πλατειάζει με ανούσιες πληροφορίες παρόλο που είναι 540 σελίδες.
Το ευχαριστήθηκα κ το διάβασα σε 2 μέρες. -
Αυτό που έχω καταλάβει πια για τη Charlotte Link είναι πως γράφει βιβλία που είναι μεν ενδιαφέροντα (αν και ΟΚ, τίποτα εξαιρετικά πρωτότυπο ως ��ρος τη θεματολογία τους) αλλά και ολίγον καταθλιπτικά σε ό,τι αφορά τους χαρακτήρες και την πλοκή.
Η συγγραφέας βέβαια δεν καταγράφει τίποτα παραπάνω από την ωμή καθημερινότητα, χωρίς ωραιοποιήσεις και φανταχτερά χρώματα. Δύσκολες σχέσεις, καταπιεσμένα συναισθήματα, κρυμμένοι φόβοι, απρόσμενες αποφάσεις που οδηγούν σε απρόβλεπτες συνέπειες χαρακτηρίζουν τις ζωές των ηρώων της. Κανείς δεν είναι ευτυχισμένος από τη ζωή του, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, όλοι ζουν την κάθε μέρα στωϊκά θα έλεγε κανείς, απλά περιμένοντας τι καινούριο θα του ξημερώσει η επόμενη. Οι περισσότεροι ήρωες είναι "κακόμοιροι" και αδύναμες προσωπικότητες.
Η πλοκή είναι επίσης κάπως αναμενόμενη, ειδικά για τους 'ψαγμένους' φανατικούς της αστυνομικής λογοτεχνίας. Αυτό που βρήκα περισσότερο ενδιαφέρον, ήταν το πώς κατάφερε να συνδέσει φαινομενικά αταίριαστες αρχικά ιστορίες σε μία ενιαία, όπου τελικά όλοι έπαιζαν κάποιον ρόλο στη ζωή όλων. Είναι αυτό που λέμε "τι μικρός που είναι ο κόσμος!" Μόνο και μόνο που κατάφερε να το κάνει όλο αυτό κρατώντας το ενδιαφέρον μου (ενώ ήξερα ουσιαστικά το τέλος ήδη από την αρχή) σημαίνει για μένα πως κάτι έκανε καλά η συγγραφέας.
Χωρίς να είναι ΤΟ ανάγνωσμα, κρατάει ευχάριστη συντροφιά στον αναγνώστη όσο αυτός ταξιδεύει στις σελίδες του. Το τι θα συμβεί αφότου το κλείσει, επαφίεται στα προσωπικά γούστα του καθενός. Αξίζει πάντως να διαβαστεί, έστω για την εμπειρία! :) -
Der Klappentext vermittelt einen etwas falschen Eindruck von der Story, insbesondere der Erzählperspektive. Nicht Vanessa erzählt ihre Geschichte, wie sie am helllichten Tag auf einem abgelegenen Parkplatz entführt und in einer Höhle eingesperrt wird, sondern Ryan, wie er eben jenes Verbrechen begeht.
Ryan, ein introvertierter, unsicherer fast schon ängstlich wirkender Mann, der nichtsdestotrotz immer wieder mit dem Gesetz in Konflikt geraten ist. Aus Geldnot entschließt er sich die Universitätsdozentin Vanessa zu entführen und in einer Holzkiste in einer Felsspalte einzusperren, bis ihr Ehemann Matthew das geforderte Lösegeld zahlt. Wie viel Geld Ryan haben will, weiß er selber nicht so genau. Überhaupt ist er mit seiner Tat schnell überfordert und wird am Abend nach der Entführung zu allem Überfluss auch noch verhaftet, nachdem er in eine Schlägerei geraten ist.
Ryan wird zu drei Jahren Gefängnis verurteilt und eine gefährliche Mischung aus Feigheit, Bequemlichkeit und Unsicherheit verleitet ihn dazu, kein Wort über Vanessa und seinen eigentlichen Plan zu verlieren.
Als er wieder auf freiem Fuß ist holt ihn seine Tat jedoch schneller wieder ein, als er befürchtet hatte. Konnte sich Vanessa, die immer noch als vermisst gilt womöglich aus der Kiste befreien und nimmt nun erbarmungslose Rache an Ryan und dessen Umfeld?
Ryan bleibt nicht die einzige Erzählperspektive. Nora, eine einsame Frau, bei der Ryan nach seiner Entlassung Zuflucht findet.
Jenna, ein Journalistin, die aus der Ich Perspektive erzählt wie sie durch eine Arbeitskollegin mit Matthew, dem Ehemann der verschwunden Vanessa verkuppelt wird. Und schließlich noch Inspektor Morgan, die in das Geschehen eingebunden wird, als plötzlich eine weitere Frau auf die gleiche Art und Weise wie Vanessa einfach spurlos verschwindet.
Sie alle erzählen dieses äußerst umfangreiche Buch, welches man an der ein oder anderen Stelle durchaus etwas hätte kürzen können. Einige Situationen wurden für mein Empfinden zu detailreich beschrieben, vieles war aus dem Kontext einfach schon offensichtlich oder eben schlichtweg überflüssig zu erwähnen.
Wie für Charlotte Link üblich greifen immer mehr Handlungsstränge ineinander und ergeben erst kurz vor Schluss ein logisches, vollständiges Bild, welches man so niemals erwartet hätte. Die Autorin gibt Hinweise aber legt ebenso falsche Spuren, denen der Leser nur allzu blauäugig folgt.
Nicht alle Figuren sind sympathisch, aber das müssen sie auch gar nicht sein. Ich denke genau das wollte die Autorin bis zu einem bestimmten Grad sogar. Dass der Leser in einen Zwiespalt gerät, was seine Sympathien den Figuren gegenüber betrifft. Einige wirken heuchlerisch, andere naiv und andere wiederum sind einfach nur verdammt einsam. Trotzdem sind sie allesamt authentisch.
Das Hörbuch kann ich hingegen vieler anderer Meinungen weiter empfehlen, auch wenn die ungekürzte Fassung über 18 Stunden geht. Gudrun Landgrebe hat eine sehr angenehme Stimme, die besonders zu Nora und Jenna sehr gut passte.
Manchmal wirkte ihre ruhige, langsame Art vorzulesen und die vielen überdramatischen Pausen dabei etwas unpassend und drosselten das Tempo zusätzlich, mich störte dies jetzt aber nicht maßgeblich.
Durch die Überlänge, die dieses Buch besitzt muss ich ganz ehrlich gestehen, dass ich mit dem gedruckten Buch gerade im Mittelteil sicherlich Probleme bekommen hätte. Der Spannungsbogen ist denkbar niedrig und es dreht sich mehr um die zahlreichen Personen, deren Geschichten und Beziehungen untereinander, was sich durchaus etwas zäh gestaltet. Beim Hörbuch war dies allerdings kein Problem, da die Sprecherin trotzdem sehr lebhafte Bilder erschaffen hat.
Ich habe noch nicht viele Bücher von Charlotte Link gelesen, daher kann ich schlecht Vergleiche ziehen. Im Tal des Fuchses ist durchaus ein überzeugendes Buch. Man sollte sich allerdings nicht vom Klappentext irritieren lassen. Die Entführung selbst spielt insgesamt nur eine kleinere Rolle und ist innerhalb von wenigen Seiten passiert. Sie ist viel mehr der Auslöser für sämtliche Folgeereignisse, die dieses Buch ausmachen. -
4,5
-
"Η Κοιλάδα της Αλεπούς" είναι ένα από τα βιβλία εκείνα που τους τελευταίους μήνες έχουν συζητηθεί όσο λίγα. Στο εξωτερικό, οι κριτικές που έχει λάβει είναι των άκρων, με τις μισές απ' αυτές να το εκθειάζουν μην διστάζοντας κατά περιπτώσεις να το χαρακτηρίσουν ως ένα από τα καλύτερα αστυνομικά βιβλία των τελευταίων ετών, και τις άλλες μισές να το κατηγορούν, άλλοτε για την σκληρότητά του και άλλοτε για την προβλεψιμότητά του. Όσον αφορά εμένα, τείνω να συμφωνήσω περισσότερο με την πρώτη ομάδα αναγνωστών, αν και οφείλω να αναγνωρίσω πως και η δεύτερη έχει τα δίκια της. Το βιβλίο, πράγματι, ανά στιγμές είναι πολύ σκληρό -πράγμα που εμένα με ενθουσίασε γιατί είμαι γνωστή ψυχανώμαλη-, ενώ παράλληλα δεν θα λέγαμε πως συναντάμε κάποια μεγάλη έκπληξη, αν και αυτό είναι κάτι που αφορά μόνο τους έμπειρους αναγνώστες του αστυνομικού, οι οποίοι ίσως να ήθελαν λίγη παραπάνω ανατρεπτικότητα.
Η Βανέσα είναι μία νεαρή γυναίκα που ζει μια, θα λέγαμε, καθ' όλα φυσιολογική ζωή. Μέχρι τη στιγμή που θα πέσει θύμα απαγωγής, με τον απαγωγέα της να την μεταφέρει σε μια ερημική τοποθεσία, όπου και την φυλακίζει σε ένα κιβώτιο που βρίσκεται τοποθετημένο σε μια σπηλιά. Προκειμένου να την κρατήσει ζωντανή, ώστε να ζητήσει από τον άντρα της, Μάθιου, λύτρα προκειμένου να την απελευθερώσει, της παρέχει φαγητό και τροφή. Όμως μία βδομάδα αργότερα τα σχέδιά του θα ανατραπούν όταν θα συλληφθεί για ένα άλλο αδίκημα, μην τολμώντας να αποκαλύψει την απαγωγή που θα επιβαρύνει και άλλο τη θέση του. Τρία χρόνια αργότερα, ο απαγωγέας βρίσκεται εκτός φυλακής, έτοιμος να συνεχίζει τη ζωή του, κάτι που δεν αποδεικνύεται εύκολο, αφού μια σειρά απαγωγών στο οικογενειακό του περιβάλλον έρχεται να τον ταράξει και να τον προβληματίσει. Άραγε, η Βανέσα κατάφερε να ξεφύγει από τη δική της φυλακή και τώρα θέλει να τον εκδικηθεί, ή πρόκειται απλώς για μια μεγάλη σύμπτωση γεγονότων που κρύβει άλλες αλήθειες πίσω της;
Το πλέον ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του βιβλίου, όπως ήδη προανέφερα, που θα έλεγα πως το κάνει να ξεχωρίζει σε αρκετά μεγάλο βαθμό σε σχέση με άλλα του είδους του, είναι ο περιγραφικός, ζωντανός και παραστατικός τρόπος με τον οποίο περιγράφονται τα ειδεχθή εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα κατά την διάρκεια της εξέλιξης της ιστορίας. Πολύ συχνά -με εξαίρεση κάποιους Σκανδιναβούς συγγραφείς του αστυνομικού, που επιλέγουν να το πάνε στα άλλο άκρο- στην αστυνομική λογοτεχνία, τα εγκλήματα υπονοούνται στις λεπτομέρειές τους, παρά ο συγγραφέας πατάει σε αυτές ώστε να δημιουργήσει ζωντανές εικόνες, χτίζοντας μια πιο δυνατή και έντονα φορτισμένη συναισθηματικά πλοκή. Η Link εκμεταλλεύεται, λοιπόν, όλα αυτά τα δεδομένα, και χρησιμοποιώντας την περιγραφική της δεινότητα σε συνδυασμό με μια κινηματογραφική αφήγηση που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις τους ρυθμούς σου ούτε δευτερόλεπτο, σε παρασύρει στη δίνη μιας ιστορίας με χίλια πρόσωπα.
Και μιας και μιλήσαμε για πρόσωπα... Θα ήθελα να αναφερθώ στην σπουδαιότητα του κρυφού κοινωνικού μηνύματος που έντεχνα η συγγραφέας έχει περιπλέξει με την αστυνομική, μυστηριακή δράση της πλοκής, το οποίο περνάει άμεσα και με ουσιαστικά αποτελέσματα στον αναγνώστη, χωρίς ωστόσο να αλλοιώνεται η ταυτότητα αυτού που ξεκίνησε αρχικά να διαβάζει. Δεν είναι λίγες οι φορές που σε ανάλογες απόπειρες, η αστυνομική δράση έχει θυσιαστεί στο βωμό της σωστής απόδοσης του κοινωνικού σκέλους της μυθιστορίας, με αποτέλεσμα να έχουμε στα χέρια μας ένα συνοθύλεμα που δεν έχει λογική ή και συναίσθημα. Ακροβατώντας, αλλά ισορροπώντας με δεξιοτεχνία την ίδια στιγμή, η Link μάς παρουσιάζει τα πρόσωπα της σύγχρονης κοινωνίας, αλλά και της διαστρεβλωμένης αντίληψης που έχουμε επ' αυτής, με την πραγματικότητα να ντύνεται πολλές φορές με ακριβά κοστούμια και να μακιγιάρει τους φόβους και τις ενοχές της με τα πιο έντονα χρώματα, έτσι ώστε να κατηγορούμε το προφανές, όταν η αλήθεια κρύβεται στις σκιές που δημιουργούν τα πιο λαμπερά φώτα.
Ένα μυθιστόρημα η αφήγηση του οποίου μοιράζεται ανάμεσα στο πρώτο και στο τρίτο πρόσωπο, κάτι που μας επιτρέπει να κοιτάξουμε βαθιά στην ψυχή του ίδιου του αφηγητή, αλλά να έχουμε την ίδια στιγμή και μια σφαιρική εικόνα της πραγματικότητας, έτσι όπως ο καθένας την αντιλαμβάνεται μεμονωμένα ή και συνδυαστικά, αναλόγως των καταστάσεων. Ένα βιβλίο αστυνομικής ταυτότητας που δεν διστάζει, στην σφτιχτοδεμένη του πλοκή, να ενσωματώσει δεδομένα σύγχρονων κοινωνικών ταυτοτήτων αλλά και ψυχολογικών αντικατοπτρίσεων που δημιουργεί η συνείδησή μας, άλλες φορές όντας λογική, άλλες πάλι σύμφωνα με τα όσα βλέπει και θέλει βαθιά μέσα του να πιστεύει ο καθένας μας. Μια ιστορία με καλοδουλεμένους, ρεαλιστικούς χαρακτήρες, η οποία "παίζει" με την συνείδηση, τη λογική και το συναίσθημά μας, και που παρά που δεν είναι άκρως ανατρεπτική, διαβάζεται απνευστί και μας αφήνει με μια γλυκόπικρη γεύση, αλλά και μια προβληματισμένη ανάγκη αναθεώρησης καταστάσεων και αντιλήψεων. -
3,5 od 5 ⭐️
Priča mi je dosta zbrkana i mlaka. Nekako su se svi događaji i motivi pomiješali, sve se na kraju pokazalo dosta nepovezano i slabo. Imam osjećaj da je autorica htjela puno toga pomiješati da ostavi čitatelja napetim i šokiranim postupcima i preokretima likova, a zapravo je ostavila osjećaj zbrkanosti i mišljenjem da je cijela ova priča zapravo loša i nepotkrepljena. -
"En la Guarida del Zorro" se queda en un muy digno punto medio.
La historia es entretenida y tiene algunos buenos giros en su parte final (o uno, al menos); sin embargo, la mayoría de los personajes son más bien desagradables y no siempre resulta fácil empatizar con ellos, y la alternancia de narración en primera y tercera persona no me ha acabado de convencer.
Charlotte Link es una buena narradora, pero aquí podría haberlo hecho mejor. -
Ich wusste bis Dato nicht was ein wirklicher Pageturner ist aber ich jetzt weiß ich es genau! Dieses Buch fesselte mich von Seite 1 und ich konnte es kaum aus der Hand legen. Die Handlung wurde zunehmend spannender…es was mein erstes Buch von Charlotte Link und nicht das letzte. Die Gefühle wurden unheimlich gut transportiert…Angst, Schrecken, Freude, Trauer. Das Buch war Bildgewaltig…ich hatte das Tal vor Augen, die Kiste, die Klippe. Die Protagonisten in ihren Rollen. Alles in allem, ein voller Erfolg in meinen Augen 👀
-
Op een zonnige middag in augustus rijden Matthew en Vanessa Willard na een familiebezoek naar huis. De sfeer is gespannen en om daaraan te ontsnappen stoppen ze en gaat Matthew alleen hun hond Max uitlaten en laat Vanessa achter op de parkeerplaats. Een beslissing waar hij voor de rest van zijn leven spijt van zal hebben want hij ziet Vanessa nooit meer terug. Zij wordt ontvoerd door Ryan Lee die haar opsluit in een kist die in een afgelegen grot staat. Hij geeft haar voor een week water en voedsel en hoopt in die tijd genoeg losgeld te ontvangen om zijn schulden aan een woekeraar te kunnen aflossen. Het loopt echter uit de hand wanneer Ryan wordt gearresteerd voor ernstige geweldpleging en in de cel beland.
Drie jaar later is Vanessa nog steeds spoorloos en Matthew kan daardoor niet verder met zijn leven. Hij rouwt nog steeds. Dan ontmoet hij bij zijn vrienden Ken en Alexia Reece de journaliste Jenna Robinson. In dezelfde periode wordt Ryan Lee uit de gevangenis ontslagen en vrijwel meteen hardhandig aangepakt door de woekeraar die hij nog steeds niet heeft betaald. Ryan krijgt een paar weken de tijd om met geld over de brug te komen. Geld dat hij niet heeft en waarvan hij ook niet weet hoe hij er aan moet komen. En niet betalen zal zeer ernstige gevolgen voor hem hebben.
Charlotte Link (1963) is een Duitse schrijfster die vooral bekend geworden door een groot aantal psychologische thrillers. Het bijzondere van deze thrillers is dat zij in het Duits zijn geschreven en zich afspelen in Engeland. Charlotte Link staat er om bekend veel aandacht aan de constructie van de plot te besteden en de personages tot in detail uit te werken. Ook haar laatste thriller Verlaten is weer van hoog niveau en boeit van begin tot einde. Het verhaal begint met een aantal korte hoofdstukken waarin de ontvoering van Vanessa Willard en de arrestatie van Ryan Lee beknopt worden beschreven. Daarna begint het eigenlijke verhaal met als rode draad de vraag wat er met Vanessa Willard is gebeurd. Het vinden van het antwoord op die vraag is erg lastig omdat Charlotte Link door het gebruik van veel verhaallijnen en wendingen verhullend te werk gaat en de lezer steeds op het verkeerde been zet. Een van die verhaallijnen wordt in de ik-vorm verteld.
De beschrijving en ontwikkeling van de personages is overtuigend; Charlotte Link maakt hen authentiek en levensecht. Zij speelt daarbij kundig en fijngevoelig met emoties als verdriet, haat, liefde, afgunst, troost en medeleven en overtuigt door de echtheid van dit alles. Er is nergens een cliché te ontdekken.
Er gebeurt heel veel in het verhaal maar Charlotte Link voert een strakke regie en alles blijft overzichtelijk. Zij prikkelt continue de nieuwsgierigheid en je vraagt je steeds af op welke wijze zij die verschillende lijntjes met elkaar zal verbinden en dat zorgt voor veel spanning en is kenmerkend voor de manier waarop Charlotte Link het schrijven van thrillers benadert.
Wat zij ook laat zien is dat een goede thriller niet per se gruwelijk en bloederig hoeft te zijn. Er vinden in Verlaten een aantal gebeurtenissen plaats die in de handen van andere misdaadauteurs tot afschuwelijke en bloedstollende beschrijvingen zouden leiden maar dat heeft Charlotte Link niet nodig. Raffinement en verfijnde toespelingen zijn visitekaartjes van Charlotte Link.
Verlaten is een spannende, goed opgebouwde thriller met een geloofwaardig plot en personages die tot de verbeelding spreken en waarmee Charlotte Link bewijst tot de top van de Duitse misdaadliteratuur te behoren. -
Das Buch hat mich wirklich gefesselt und ich mochte es nicht mehr aus der Hand legen. Es war einfach nur spannend. Die Kurzbeschreibung fand ich schon sehr interessant. Man weiß bis zum Schluss nicht was mit Vanessa ist. Lebt sie noch? Konnte sie fliehen? Man weiß es bis zum Schluss nicht. Man bekommt Einblick in das Leben des Entführers Ryan und erfährt, warum er so einen Schritt wie eine Entführung gewagt hat. Es spielt noch eine weitere Person eine sehr große Rolle in diesem Roman, aber von dieser Person werde ich nichts erzählen, weil ich damit zuviel verraten würde.
Fazit
Wenn Ihr gerne Bücher lest, wo der Spannungsbogen immer weiter nach oben geht, dann ist es genau das richtige für Euch:-) Für mich bekommt dieses Buch mehr als 5 Sterne:-) -
Vrijedi procitati 🥰
-
Matthew und Vanessa sind auf dem Heimweg von einem Ausflug, als sie auf einem Parkplatz anhalten, weil der Hund mal muss. Als Matthew mit dem Hund zum Auto zurückkehrt, ist Vanessa spurlos verschwunden.
Drei Jahre später ist immer noch völlig offen, was damals mit Vanessa geschehen ist. Matthew hat den ungeklärten Verlust kaum verarbeiten können, öffnet sich aber doch, zunächst zögerlich, einer neuen Beziehung, als ihm durch gemeinsame Freunde die Journalistin Jenna über den Weg läuft. Es ist für beide nicht leicht, mit Vanessas stets präsentem Schatten zu leben - Matthew hat trotz aller Vernunftargumente Gewissensbisse, Jenna spürt ständig, dass er innerlich nicht wirklich frei ist.
Ungefähr zur gleichen Zeit wird Ryan Lee aus dem Gefängnis entlassen. Er ist der Mann, der Vanessa entführt und in einer Höhle versteckt hat, der Mann, der kurz danach wegen anderer Straftaten verhaftet wurde und es nicht gewagt hat, jemandem die Wahrheit über Vanessas Verschwinden zu sagen. Ihn quält seitdem die Frage, was aus Vanessa geworden ist. Auch sonst kann er die wiedergewonnene Freiheit nicht genießen. Er hat kein Geld, einen miserablen Job (wobei er froh sein kann, als Ex-Häftling überhaupt eine Arbeitsstelle zu haben, und er hat immer noch eine Menge Schulden bei einem kriminellen und äußerst gewieften Typen, der nicht gewillt ist, auf seine Ansprüche zu verzichten. Immerhin hat er bei seiner Bekannten Nora Franklin Unterschlupf gefunden, doch ihr Übermaß an Fürsorge erdrückt ihn geradezu.
Wenig später geschehen kurz hintereinander mehrere seltsame Überfälle auf Frauen, und nicht nur Ryan und Matthew fallen Parallelen zum Fall Vanessa Willard auf. Klar ist nur, wer es nicht gewesen ist.
Charlotte Links in Großbritannien angesiedelte Psychokrimis sind in aller Regel unterhaltsam und spannend - das trifft auch auf dieses Buch zu. Erfreulicherweise verzichtet sie diesmal auch darauf, das graumäusige Mauerblümchen so stark zu überzeichnen wie in einigen ihrer vorherigen Bücher, auch wenn die arg liebesbedürftige Nora mit ihrem ständigen Drang zum Betütteln trotzdem streckenweise nervt.
Das Buch hat, was ein routinierter Charlotte-Link-Krimi braucht: ein buntes Häuflein verschiedenster Figuren, zwischen deren Perspektive die Erzählung hin- und herspringt, bestens ins Bild passende Schauplätze wie abgelegene Häuser und hohe Klippen, die zudem für einen Hauch walisisches Lokalkolorit sorgen, eine verzwickte und verschlungene Handlung, bei der man von Beginn an weiß, dass alles irgendwie mit allem zusammenhängt, aber lange Zeit im Dunkeln tappt, wie genau eins zum anderen gehört, und eine langsam anlaufenden Spannungskurve, die sich am Ende zu einem Showdown steigert, bei dem man den Atem anhält.
Was hier nicht so sehr begeistert, sind die teils doch ziemlich klischeehaften Figuren und die oft ein bisschen hölzern oder platt wirkenden Dialoge, die manchmal fast klingen wie aus dem Englischen übersetzt. Manche Gedankengänge oder manches Verhalten der Protagonisten wirken überdies konstruiert oder übertrieben.
Trotzdem insgesamt nette, spannende Popcorn-Lektüre mit hübschem Setting. -
What a surprising little book. The premise was promising and intriguing. I thought 'geeesh, this will be good'. Then I started reading. The beginning bored me to death. There were too many characters who seemingly had nothing to do with each other and who were really not that interesting at all, and the differing POVs just added to the confusion. It was all so bland. Then after around 170 pages (yes, practically half the book), it started to become more and more interesting. I thought, crickey, now we're talking. And boy did it make my jaw drop. The ending both horrified, scared and freaked me put.
But back to the writing.
When your plain old bad guy's character is written in a way that you freakishly start to like him, start to understand him, even feel sorry for him - it kinda messes with your head. Then when the least expected character turns out to be the horrific bad guy...your head is truly spinning. I can honestly say I did not expect THAT. There was enough misdirection, clues that pointed other ways albeit none really making sense, that the twist was mindblowing.
I've only given it 4.5 stars and not 5 because of the dull beginning. I felt that even though the supporting characters played important roles, their characters were just touched on and brought to light in order to help lead the story to where it needed to go and therefore not enough time were spent on really developing them.
All in all a good psychological thriller that will make you look at the lives people show to the outside world a tiny bit differently. -
Es war doch anders als erwartet. Mein erstes Buch von Charlotte Link! Ihr Schreibstil hat mich wirklich begeistert. Aber ich bin mit den Ende überhaupt nicht zufrieden & manche Handlungen waren für mich nicht nachvollziehbar. Es war insgesamt ganz gut und spannenden Momenten und mal was anderes, konnte mich aber letztendlich nicht wirklich überzeugen.
-
Mal wieder ein anderes Genre für mich 😉
Dieses Buch steht schon etwas länger ungelesen in meinem Regal. Durch #keironohiday habe ich es hervorgeholt.
Im Tal des Fuchses von Charlotte Link
Der Schreibstil ist wie gewohnt gut bei dieser Autorin und auch die Geschichte wird spannend erzählt. Immer wieder wird aus anderen Erzählperspektiven geschrieben, was mir persönlich sehr gefällt.
Da mein Kopf heute immer noch schwerfällig ist 🙈, belasse ich es einfach mal bei diesen wenigen Worten. Wer Charlotte Link kennt und liebt, hat dieses Buch bestimmt schon gelesen. Zumal es sich verfilmt wurde . Für die anderen lasse ich mal den Klappentext da 😉 -
O tajnama koje ne ostaju sakrivene, o ljudskom zlu koje čami u nekim ladicama ljudske duše, zanimljiv roman, krimić o nalasku leša žene koja je nestala prije 2 godine, o klupku koje se razmotalo i pokrenulo mnogo toga usput...
-
Am Ende eine überraschende Wendung auf die ich niemals gekommen wäre. Spannend!
-
Ottimo thriller con trama abbastanza complessa !
Eccezionale e inaspettato il colpo di scena nelle ultime 30 pagine. -
Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ, της Charlotte Link
Ξεκίνησα το βιβλίο έχοντας μεγάλες προσδοκίες, μιας και πολλά βιβλιοφιλικά sites στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό το εκθειάζουν, ως ένα εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ. Έτσι λοιπόν, «τρόμαξα» όταν στα πρώτα κεφάλαια το βιβλίο ήταν πολύ «Σ’ αγαπώ, δε μ’ αγαπάς» κι «Εγώ που θα βρω κάποιον να με θέλει» κτλ. Ειλικρινά μιλώντας του έδωσα διορία για να σιάξει 3 κεφάλαια ακόμα και μετά θα το παράταγα στο ράφι, κατά το ήμισυ αδιάβαστο.
Φαίνεται όμως πως ήταν η τύχη μου κι η τύχη του βιβλίου, να τα βρούμε τελικά οι δυο μας. Όσο προχωρούσαν οι σελίδες, τόσο έστρωνε η ιστορία. Τόσο άρχισαν να αποκτούν νόημα και σημασία όλα αυτά τα γλυκανάλατα που είχα να υπομείνω στην αρχή του. Κι επιπλέον, ήρθε και ισορρόπησε με τις πολύ γλαφυρές και πολύ σκληρές σκηνές του θανάτου των θυμάτων, τις οποίες λάτρεψα (και πείτε ότι θέλετε για μένα!!!). Βασικά, όλες οι σκηνές είναι περιγραφικά και ζωντανά δοσμένες. Όχι μόνο τα θανατικά.
Το θέμα με το οποίο καταπιάνεται η συγγραφέας είναι διαφορετικό και όπως έχω πει στο παρελθόν, στην γνώμη που είχα γράψει για το «Επιστροφή από το σκοτάδι» των Nicci French, αφορά τον εφιάλτη κάθε γυναίκας αλλά και κάθε ανθρώπου γενικότερα πιστεύω, να τον έχουν απαγάγει και να τον κρατούν δέσμιο κάτω από φοβερές και τρομερές συνθήκες και τελικά ο χώρος κράτησής του, να γίνεται κι ο τάφος του.
Η αφήγηση του βιβλίου θυμίζει κινηματογραφική ταινία και είναι γρήγορη και δεν κουράζει. Με εξαίρεση βέβαια στην αρχή του βιβλίου, που όμως δεν έφταιγε η αφήγηση αλλά το θέμα ( το σ’ αγαπώ, δ�� μ��� αγαπάς που προείπα). Επίσης, κάτι που εκτίμησα δεόντως, ήταν η εναλλαγή στην διήγηση, μεταξύ πρώτου και τρίτου προσώπου. Με αυτό τον τρόπο η συγγραφέας μας έβαζε μέσα στην ιστορία, με την κεντρική ηρωίδα να μας διηγείται τα καθέκαστα.
Οι ήρωες είναι αρκετά πραγματικοί και δεν «ξεχωρίζουν» μέσα στο πλήθος. Με την ιστορία της η Λινκ, θίγει και κοινωνικά ζητήματα όπως πχ η εκμετάλλευση των εργαζομένων κι ιδίως των γυναικών κι ιδιαίτερα στα ΜΜΕ, πράγμα το οποίο το έζησα κι εγώ στο πετσί μου στο παρελθόν, οπότε με άγγιξε ιδιαιτέρως. Επιπλέον, μιλάει και για την ανάγκη των ανθρώπων να δείχνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. Να μην αφήνουν τον περίγυρο να εντοπίσει τα σφάλματά τους ή τις ατυχίες ή τις αποτυχίες τους, κάτι που το βλέπουμε κατά κόρον να συμβαίνει κι ιδιαίτερα μέσα από τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του διαδικτύου (βλ. facebook κτλ.)
Όσον αφορά την πλοκή, είναι πάρα πολύ σφιχτά δοσμένη, χωρίς να μας επιτρέπει ούτε ένα λεπτό να φανταστούμε τι πραγματικά έχει συμβεί και ποιος είναι ο ένοχος. Επίσης, λόγω του ότι εμπλέκονται διαφορετικές ιστορίες μεταξύ τους, σε «μπερδεύει» και σε «αποπροσανατολίζει», οπότε δεν μαθαίνεις παρά μόνο στο τέλος τι πραγματικά έχει συμβεί. Δεν έχει πολλές ανατροπές παρά μόνο μία βαρβάτη στο τέλος, οπότε και ο αναγνώστης τρώει το «χαστούκι» του «ποιος είναι ο δολοφόνος». Και φτάνεις να αναρωτηθείς… μα είναι δυνατόν;
Το έγραψα πάλι το σεντόνι και κάποιοι θα ενοχληθούν. Ωστόσο, το βιβλίο μου άρεσε πολύ κι ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί και ξεκούραστα και σε αυτό βοηθά και ο απλοϊκός λόγος που χρησιμοποίησε η μεταφράστρια (το οποίο αρχικά το θεώρησα μεγάλο μειονέκτημα, στην πορεία όμως άλλαξα άρδην γνώμη).
Από μένα 8,5/10
Καλές αναγνώσεις. -
Vanessa und Matthew Willard führen eine glückliche, wenn auch nicht immer ganz harmonische Ehe. Auf dem Rückweg ins heimatliche Swansea machen sie Halt in einem Nationalpark. Sie geraten in Streit, sodass Matthew mit Familienhund Max eine Runde dreht und seine Frau wütend am Wagen zurückbleibt. Als Matthew zum Auto zurückkehrt, fehlt von Vanessa jede Spur. Trotz intensiver Suche wird Vanessa nie wieder zu Matthew zurückkehren, denn während sie am Auto wartete, wurde sie von einem jungen Mann verschleppt, der ein Lösegeld für sie erpressen will. Doch eine Lösegeldforderung an Matthew wird es nie geben, denn am nächsten Tag wird Ryan Lee, der Kleinkriminelle, wegen einer anderen Straftat verhaftet. Bis zum Prozessauftakt verbringt er die Zeit im Gefängnis und Vanessa bleibt ihrem Schicksal überlassen.
Zweieinhalb Jahre später wird Ryan aus dem Gefängnis entlassen. Er steht nicht auf der Straße, sondern findet Unterschlupf bei Nora, einer Frau, die er aus dem Gefängnis heraus kennengelernt hat. Sie will ihm helfen, wieder auf die Beine zu kommen und eigentlich will sie noch viel mehr von ihm. Nora selbst ist eine eher unscheinbare Frau und glaubt, in Ryan den Mann gefunden zu haben, der sie lieben könnte, denn immerhin ist sie es, die ihm eine Wiedereingliederung in die Gesellschaft ermöglicht.
Matthew hingegen hat nur schwer den Weg zurück in ein normales Leben gefunden, doch nun scheint sich endlich eine positive Wendung anzudeuten. Er hat Jenna kennengelernt, eine junge Frau, die ihm sehr gefällt und die bereit ist, trotz des Traumas, dass er erlitten hat, es mit ihm zu probieren. Die Vergangenheit droht jedoch erneut über Matthew hereinzubrechen, denn Alexia, eine gemeinsame Bekannte, verschwindet auf ähnliche Art und Weise wie zuvor Vanessa ...
Die Geheimnisse des Fuchsbaus! Der Plot wurde abwechslungsreich erarbeitet. Besonders gut hat mir gefallen, dass zu einem Zeitpunkt, wo ich dachte, ich wüsste, wie die Geschichte sich auflöste, eine weitere Figur verschwand und alles darauf hindeutete, dass derselbe Täter am Werk war. Die Figuren waren in meinen Augen leider recht eintönig und flach erarbeitet worden. Keine einzige konnte mich in diesem Buch begeistern und auch mitfühlen konnte ich mit keiner. Diese Tatsache fand ich sehr schade, denn so faszinierend der Plot auch war, dadurch, dass ich mit den Figuren einfach keine Verbindung eingehen konnte, verlor sich hier ein großer Reiz des Buches. Den Schreibstil empfand ich angenehm zu lesen, jedoch konnte mich das Buch leider nicht in dem Maße begeistern, wie ich es von der Autorin gewohnt bin. -
„Im Tal des Fuchses“ ist mein zweites Buch von Charlotte Link. Anfang des Jahres hatte ich „Der Beobachter“ gelesen, welches mir sehr gut gefiel, und ich freute mich endlich mehr von der Autor lesen zu können. Umso enttäuschter war ich, das mir „Im Tal des Fuchses“ mal so gar nicht gefiel.
Die Kurzbeschreibung erzählt lediglich was auf den ersten rund 40 Seiten des Buches passiert. Das hat mich schon ein wenig geärgert. Ich lese mir die Klappentext durch, um zu wissen welches Thema überwiegend in einem Buch behandelt wird, und in dem Fall wurden eben nur die Folgen und Konsequenzen geschildert.
Nach den ersten 40 Seiten geht die Geschichte ab den Tag an dem Ryan Lee – der Entführer von Vanessa – aus dem Gefängnis entlassen wird weiter. Das Ganze wird aus drei verschiedenen Perspektiven erzählt: Einmal Ryan Lee selber, Nora, bei der Ryan wohnt und Jenna. An der Stelle sei gesagt, die Charaktere waren auch in diesem Buch mal wieder toll gestaltet, und – überwiegend – realistisch und dreidimensional dargestellt.
Die Sicht von Ryan hat mir mit Abstand am besten gefallen. Zum einen weil es interessant war zu sehen, wie er mit der Situation umgeht, zum anderen weil in seiner Sicht wenigstens man was interessantes passierte und das Gefühl aufkam man liest einen Thriller und nicht einen schlechtes Liebesroman. Nora und Jenna hingegen scheinen nur ein Ziel im Leben zu haben: Ein Mann in ihrem Leben, wobei es hier bei Nora um einiges schlimmer ist, als bei Jenna.
Jenna’s Sicht war… *seufz* Sie verliebt sich in Vanessa’s Ehemann, der aber, auch nach zwei Jahren, nicht über das Verschwinden seiner Frau hinweg ist. Ich kann verstehen warum es einige interessant finden, aber wenn ich sowas lesen will, greife ich zu einem Liebesroman, nicht zu einem Thriller. Was mich am meisten nervte war, immer wenn es in Ryan’s Erzählung ein wenig spannend wurde, ging es erstmal mit Jenna weiter, und da passierte über mehrere hundert Seiten so gut wie gar nichts.
Was mich zum nächsten Punkt bringt: Die Wiederholungen. Das Buch könnte locker 200 Seiten dünner sein, wenn man alle Wiederholungen streicht, und Jenna’s Sicht progressiver wäre.
Aber hey, gegen Ende hin passiert doch tatsächlich noch was, und es kommt wieder Thriller-Gefühl auf. Nur leider war es viel zu vorhersehbar, und meiner Meinung nach teils in die Länge gezogen.
Ich hoffe das nächste Buch dass ich von Link lesen werde, wird wieder spannender.
