The Darfsteller And Other Stories by Walter M. Miller Jr.

The Darfsteller And Other Stories Reviews

• 
  George K.

  Ο Γουόλτερ Μ. Μίλερ έγινε γνωστός στον χώρο της λογοτεχνίας, χάρη στο "A Canticle for Leibowitz", που είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και κλασικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας που κυκλοφόρησαν ποτέ. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έχει βραβευτεί με το Hugo το 1961 και ανήκει στις διάφορες λίστες με τα καλύτερα βιβλία του είδους. Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα κανένας εκδότης δεν φιλοτιμήθηκε να το βγάλει, κάτι εντελώς ακατανόητο και ανεξήγητο. Παρ'όλα αυτά, κυκλοφόρησε μια νουβέλα του, που κέρδισε και αυτή το βραβείο Hugo, το 1955.
  
  Βρισκόμαστε στο μέλλον (του βιβλίου, όχι το δικό μας), όπου οι ηθοποιοί των θεάτρων έχουν αντικατασταθεί από ρομπότ-ομοιώματα τους. Σκηνοθέτης και καθοδηγητής, είναι ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής. Τεχνικά τα ρομπότ αυτά είναι τέλεια, αλλά τους λείπει το συναίσθημα, το πάθος, η τέχνη. Ένας πρώην ηθοποιός και νυν επιστάτης θεάτρου, αηδιασμένος από την ζωή του και από την κατάσταση στα θέατρα, θα δημιουργήσει κάποιες καταστάσεις, ώστε να ξαναπαίξει μπροστά στο κοινό, ίσως στην τελευταία παράσταση της ζωής του.
  
  Απλή αλλά ενδιαφέρουσα ιστορία, καλογραμμένη και ευκολοδιάβαστη, με φιλοσοφική διάθεση απέναντι σε κάποια πράγματα. Ναι μεν τα στοιχεία της επιστημονικής φαντασίας υπάρχουν στην νουβέλα, με τα ρομπότ, τον σκηνοθέτη-ηλεκτρονικό υπολογιστή και όλα αυτά, όμως περισσότερο από κάθε τι άλλο η ιστορία αξίζει να διαβαστεί για τα κοινωνικά μηνύματα που περνάει. Η γραφή είναι πολύ καλή και ξεκούραστη, με συναίσθημα και χιούμορ στα σημεία που χρειάζονταν. Ο βασικός χαρακτήρας μου φάνηκε ενδιαφέρων και σίγουρα συμπαθητικός. Πολύ καλή νουβέλα, αξίζει μια ματιά. Αλλά μην περιμένετε επιστημονική φαντασία με πίου πίου, απίστευτα τεχνολογικά επιτεύγματα και τέτοια.
• 
  Cheryl

  Read the title story in another anthology, said this about it there:
  
  A novelette that is brilliant, enchanting, literary, engaging, and very much ahead of its time. It's not even sexist, as we're led to expect that all fiction from the era is. Why have none of the other anthologies that I've read reprinted this short novel, by author of the well-known and deservedly lauded A Canticle for Leibowitz?! Don't be put off by the title. If you've ever felt pressured by the pace of technological advances, if you have any interest in the performing arts, if you've ever had a demeaning job, if you've ever loved & lost... read this story!
  
  Darfsteller is an unfortunate title. But at least the story is a bit easier than
  A Canticle for Leibowitz. And it gives us a lot to think about, including a main character who is not heroic, not even all that likable. I want to read other shorter works by the author!
• 
  Isabel (kittiwake)

  He shook his head. 'This play, Jade —"The Anarch," well—' He glanced miserably toward the stage.
  Memory struck her suddenly. She breathed a compassionate ummm. 'The attempted revival, ten years ago — you were to be Andreyev. Oh, Thorny, I'd forgotten.'
  'It's all right.' He wore a carefully tailored martyr's smile.
  
  I have read this short story collection at least twice before, and remembered all the stories except one quite well.
  
  The Darfsteller
  Theatre is no longer performed by actors, but by mannequins known as dolls, each modelled on a real actor and loaded with a tape containing a copy of that actor's personality. Formerly a well-known actor, Ryan Thornier has never come to terms with the new status quo, and works as a janitor at a theatre.
  Each time I read this story I like the protagonist less. I started off feeling sympathetic towards Ryan Thornier, but he is milking it and deliberately making his old friends feel bad about the decisions they made. And he is a hypocrite; he pretends to have refused to sell his likeness as a matter of principal, but is well aware that as a darfsteller (i.e. a method actor), his talents could not have been replicated in a doll.
  
  The Will
  I love this one, which always makes me cry.
  
  Vengeance for Nikolai
  This is the one I find unmemorable. This tale of wartime revenge only rang the faintest of bells with me even when I got to the end.
  
  Crucifixus Etiam
  A memorable, sad tale of the martyrdom of labourers working on the terraforming of Mars. In this case the protagonist comes to terms with his fate, rather than wallowing it like Thorny.
  
  I, Dreamer
  One of my least favourites, as it is too predictable.
  
  The Lineman
  Women have been banished from Luna after the first children born there die due to the effects of the low gravity, and the men's discontent with the situation is building up to dangerous levels. How will the arrival of a spaceship full of whores change things?
  
  Big Joe and the Nth Generation
  I really like this one, which is set on Mars hundreds of years after the colonists have lost contact with Earth, regressed to a simpler lifestyle and forgotten the scientific and technological knowledge of their ancestors, who luckily foresaw that this would happen.
  
  You Triflin' Skunk!
  A woman who bore a stranger's child, awaits his return with grim determination when she realises that he is coming back for his child. This is an effective story, but I'm not fond of it.
• 
  Hanna

  Непривычная НФ, старомодно написанная и перед глазами тоже проносится как старое кино. И если это лауреат короткого рассказа, то что же было написано в 1955 еще хуже?
• 
  Predrag Djokic

  Read only "The Darfsteller".
• 
  James

  note: only read The Darfsteller
• 
  Alexander Theofanidis

  Σπάνιο διαμάντι, δεν ξέρω καν αν κυκλοφορεί πλέον, αξίζει την προσοχή σας.
  Ευτυχώς τη δεκαετία του '90 υπήρχαν και "μικροί" εκδοτικοί οίκοι που εξέδιδαν βιβλία κόντρα στο ρεύμα της ξεβλαχεμένης από τον Κωστόπουλο Ελλάδας.
• 
  Cynthia L'Hirondelle

  Wonderful story written in 1955 about an actor who rebels against automation of the theatre.
• 
  Ευθυμία Δεσποτάκη

  Το μπλέξιμο ανάμεσα στο θεατρικό και την πραγματικότητα ήταν απολαυστικό. Ο χαρακτήρας του ξεπεσμένου ηθοποιού μοναδικός. Νταρστέλλερ = ο ηθοποιός που βιώνει, δεν υποδύεται απλά το ρόλο.
• 
  Mckinley

  Darfsteller