| Title | : | Ik heb geen talent voor ondergeschiktheid |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | 9028206566 |
| Language | : | Dutch; Flemish |
| Format Type | : | Paperback |
| Number of Pages | : | 741 |
| Publication | : | First published September 1, 1987 |
Belle van Zuylen was negentien jaar oud toen zij Constant d'Hermenches ontmoette. Zij woonde toen nog bij haar ouders op Slot Zuylen. Zoals in die tijd de gewoonte was, werd een geschikte huwelijkskandidaat voor haar gezocht. Constant d'Hermenches, kolonel van een Zwitsers regiment in Holland, was reeds getrouwd, maar Belle voelde zich met hem op haar gemak en raakte steeds meer op hem gesteld. Hij was verrukt van haar schoonheid, scherpzinnigheid en oprechtheid. Zo kwam het, na een wat stroef begin, tot een der prachtigste liefdesbriefwisselingen die ooit zijn ontstaan. De lezer maakt kennis met mensen die, gehinderd door de zeden en gewoonten van hun tijd, in hun clandestiene brieven op voet van gelijkheid verkeerden en elkaar hun genegenheid en sympathie betuigden.
De correspondentie die Belle in deze zelfde jaren voerde met de huwelijkskandidaten James Boswell en baron van Pallandt werpt zijdelings een schitterend licht op deze 'feministe avant-la-lettre' en is daarom ook in dit boek opgenomen.
De correspondentie die Belle in deze zelfde jaren voerde met de huwelijkskandidaten James Boswell en baron van Pallandt werpt zijdelings een schitterend licht op deze 'feministe avant-la-lettre' en is daarom ook in dit boek opgenomen.
Ik heb geen talent voor ondergeschiktheid Reviews
-
Citaten:
Over nutteloosheid en indolentie spreken wij als te strenge casuïsten der tijdsbesteding. Wanneer men gelukkig is moet men zo nauw niet kijken; het leven is niet nutteloos als het aangenaam is. (28 okt. 1764, p. 275-276)
(...) deze twee mannen [d'Hermenches en Bellegarde], die des te sneller argwaan tegen vrouwen opvatten omdat zij zelf zo dikwijls van hun zwakke momenten hebben geprofiteerd. (24 nov. 1764, aan Van Pallandt, p. 298) -
Zeker aan het begin interessant en onderhoudend maar na een tijdje zakt het in. Weet niet of dat komt omdat het meer van hetzelfde is (toch vaak een beetje roddelen + en toen en toen) of omdat het daadwerkelijk inzakte. Had er misschien meer van verwacht maar wel blij dat ik dit gelezen heb.
Zelf hoop ik onwillekeurig op een soort leven dat mij rustiger maakt, wijzer, gelukkiger; ik stel mij voor dat ik erbij zou winnen meer voldoening te vinden in mijzelf wanneer ik weinig voldoening zou ontlenen aan de dingen om mij heen.
