Aptallık Üzerine by Robert Musil

Aptallık Üzerine Reviews

• 
  Matt

  
  About Stupidity is a lecture held by Robert Musil in March 1937 in Vienna at the invitation of the Austrian Werkbund [a federation of architects, artists, and builders].
  
  Reading Robert Musil is not always easy, but throughout enjoyable. In this short piece he talks about human stupidity. Given the date the lecture was held you can see that stupidity reached another height. The Nazis will steer the world into chaos only 18 months later, and has done so in Germany (and then Austria) for four years. Of course Robert Musil knew about this very well, and he hinted at the current situation several times. But he also had a much broader view.
  
  He approached the question of what stupidity is from a linguistic angle and simply started by studying the usage of the word “stupid” (and it’s family members) and visits the most common examples. Although he calls his own method naïve, he nevertheless came up with some captivating results. There is hardly any book on my Kindle in which I made so many “red” highlights (meaning important ones).
  
  His style (which I learned to love through his magnum opus
  Man Without Qualities) is probably not to everyone’s taste. He is mercilessly accurate, does not hide behind wish-washy phrasing or foreign words, which, apart from the author, no one understands. He simply gets straight to the point, even if one has to read a few of the sentences twice. If authors were cough sweets then Robert Musil would be a Fishermen’s Friend – without additional flavor. He clears your cerebral gyri and you can breathe freely again, at least for a while.
  
  
  
  This work is licensed under a
  Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported License.
• 
  Meike

  English: About Stupidity
  When it comes to capturing the essence of stupidity, Musil's lecture is held in such high regard that it even made it into the Wikipedia article about the term. First held in Vienna in 1937, the printed version of the lecture became the author's last publication during his lifetime, and the topic was obviously extra hot back then, as a failed Austrian painter turned German dictator was about to prove how stupid huge masses of people can actually be. One of the many angles and tangents Musil elaborates on is the fact that people being stupid is not only a question of intellect, but also relates to emotional impulses, and that paradoxically, stupid people usually think that they are intelligent.
  
  Still, the text proves once more that I just don't enjoy Musil's language (another case in point:
  The Confusions of Young Törless). Will I ever read
  The Man Without Qualities? Mmmmhhh....
• 
  Elina

  Εξαιρετική ανάλυση περί βλακείας, πάντα επίκαιρη!!!!
• 
  Hale

  Robert Musil. 20.yüzyıl romanının "üç büyükler"inden. Başyapıtı Niteliksiz Adam ile insan olma koşulunun en ücra köşelerine sokulmuştu. Bu kısa eser ile de ahmaklık üzerine eşsiz bir ironi sayfaları bırakıyor. Ahmaklık Üzerine kitabı Avusturya Sanatçılar Birliği'nin daveti üzerine 11 ve 17 Mart 1937 günleri Viyana'da yaptığı konuşmadan alınmıştır. Ahmaklığın bir zeka eksikliği olmadığını sorgulatırken,tuttuğu ışık ile çöken karanlığı bir nebze olsun hafifletiyor.
  
  ➰Kuşkusuz dalkavuklarda akıl takdir edilir, ama ancak koşulsuz itaatle birlikte olursa. Aklın yanında bu iyi hal belgesi eksikse ve hükmeden kişinin yararına işlediğinden emin olunamazsa akıllı kişiye akıllı değil de daha çok saygısız, küstah ya da hain denir.
• 
  Adriana Scarpin

  Texto datadíssimo, sobretudo quando Musil resolve comentar as teorias psicológicas sobre a estupidez. Algumas considerações se salvam, mas o livrinho acaba soando mais como uma curiosidade aos fãs do Musil do que uma obra relevante dentro de sua carreira.
• 
  Silver

  No puedo decir que haya disfrutado de este ensayo completamente, de hecho releí párrafos más de una vez.
  ¿Qué es la estupidez?
  Musil intenta dar una respuesta utilizando distintos medios como la semántica y la psicología. Y en su búsqueda nos señala distintos ejemplos y relaciones de la estupidez en la sociedad.
  
  

  «No existe prácticamente ningún pensamiento importante que la estupidez no esté en condiciones de utilizar, es móvil en todos los sentidos y puede ponerse todos los vestidos de la verdad. En cambio, la verdad sólo tiene un vestido en cualquier ocasión, y sólo un camino, y siempre está en desventaja. La estupidez que se entiende con eso no es una enfermedad mental, y, sin embargo, es la enfermedad más peligrosa de la mente, peligrosa hasta para la vida»
• 
  Mary Kaimatzoglou

  Καλό
• 
  Ana Castro

  Da Estupidez
  Procurava o livro com mais fama deste autor austríaco - “O Homem sem qualidades “
  O título deste ensaio despertou-me a curiosidade.
  Tanta estupidez de toda a ordem à nossa volta 😩
  O livro é uma conferência feita por Musil em 1937 pouco antes do início da 2.a Grande Guerra.
  Acho que não compreendi bem todos os conceitos e exemplos para definir a estupidez .
  À boa maneira filosófica o livro é um novelo difícil de desenrolar . Para mim foi demasiado complexo.
  Estive a ouvir o episódio da “Literatura Fundamental “ sobre o “Homem sem qualidades” , também me pareceu muito confuso e desisti de o ler.
  Gostei desta frase que Musil disse um dia :
  “ Penso que é mais importante escrever um livro do que governar um império. É também mais difícil “.
• 
  Argos

  Musil’in en önemli yapıtı olan “Niteliksiz Adam”da değinmiş olduğu “ahmaklık” kavramının daha açılmış bir metni ile karşı karşıyayız. Kendini akıllıyım diye övmenin ah­makça olabileceğini, ama ahmak sayılmanın da her zaman akıllıca olmadığını edebi ama ironik bir dille anlatıyor.
  Ahmak birinin genellikle sırf ahmaklığını saklayacak kadar akıllı olmadığı için kibirli durduğunu vurgulayan Musil, ahmaklığa karşı en önemli çarenin "alçakgönüllü” olmakla mümkün olduğunu ancak alçakgönüllüğün ise, gücün ve iktidarın tadını alan bazı kişilerin uzaklaştıkları bir erdem olduğunu etkileyici bir şekilde vurguluyor.
  Kısa ve çarpıcı bir metin, yormuyor da.
  
  
  
• 
  Tarian

  Wie Musil selbst sagt, handelt es sich bei dieser Rede aus dem Jahr 1937 um eine Vorstudie. Insofern bemüht er sich nach einem sehr scharfzüngigen und unterhaltsamen Einstieg um eine Begriffsdefinition durch Abgrenzung von verwandten Phänomenen bei gleichzeitiger Angrenzung an unvermutete Begriffe. Eine Verortung also, deren Grenzen leider dennoch zu schwammig bleiben, als das sich ein großer Erkenntnisgewinn aus diesem Werk ziehen ließe.
• 
  Meric

  Musil, kendi dürüst ahmaklık kavramını neden kadın sanatçıya benzetmiş araştırdım ama bir açıklama bulamadım. Kitabın çevirmeni İlknur Özdemir de en son söz olarak "Musil'in bir kaç yerde verdiği örneklerde kadını öne sürmesi, Zaman Zaman eleştirilmiştir. Musil'in örnekleme yaparken neden temelinde kadın olan ifadeleri tercih ettiği doğrusu merak konusu." şeklinde belirtmiş (en kibar haliyle nasıl belirtilebilirse artık). Net bir şekilde Musil bu kitapta kadınları aşağılıyor ahmaklığın tanımı ne olursa olsun ve bu hakkı kendinde bu kadar doğal olarak nasıl bulmuş o da benim için merak konusu.
• 
  Haymone Neto

  Musil identifica dois tipos de estupidez: uma simples, quase poética, e outra inteligente. O problema está no segundo, que confunde afeto e intelecto. Ele sabe que "o intelecto também faz parte da afetividade e que nossos sentimentos não estão desvinculados da inteligência e da estupidez". Contra essa estupidez, sugere atuar por meio de exemplos, crítica e modéstia. Mas, na época em que proferiu a palestra, 1937, percebeu: "atualmente os afetos esmagam a razão, em vez de inspirá-la". Muitas décadas depois, o texto não perdeu a atualidade.
• 
  Bjorn

  One for periodical re-reads and re-appraisals, methinks. Stupidity as oxygen; without it no progress - because no questioning - but apply it too enthusiastically and everything burns to the ground.
• 
  Altay Aktar

  "Kuşkusuz dalkavuklara akıl takdir edilir, ama ancak koşulsuz itaatle birlikte olursa."
• 
  Νεκτάριος Καλογήρου

  Προσπαθώ να βρω τους λόγους γιατί δεν με ενθουσίασε το συγκεκριμένο δοκίμιο, για το οποίο αρκετοί μιλούν για αριστούργημα. Ισως διότι κλείνοντας το βιβλίο δεν μου έμεινε κάτι στη σκέψη για τροφή, κάτι που να με κάνει να χαμογελάσω αναλογιζόμενος "πςςς τι είπε ο φίλος ;;!!".
  Βέβαια, όλα όσα περιγράφει είναι σωστά. Ετσι είναι η βλακεία και τη χωρίζει μόνο μια λεπτή από την ευφυΐα.
  Θα ήθελα να γράψω κι άλλα για το βιβλίο, αλλά δεν βρίσκω. Ισως γι' αυτό έβαλα τρία αστέρια.
  Η έκδοση του Μίνωα είναι αρκετά προσ��γμένη. Χοντρό εξώφυλλο, κορδελίτσα για σελιδοδείκτη, στιβαρές σελίδες. Μια χαρά :)
  
  
• 
  Alan Rennê

  Livrinho poderoso!
  
  "Quem quiser falar sobre a estupidez ou presenciar esse diálogo de maneira proveitosa deverá pressupor que não é estúpido; e, portanto, demonstrar que se acha inteligente, embora, em geral, fazer isso seja considerado sinal de estupidez. Se queremos responder à pergunta: 'Por que é estúpido demonstrar que se é inteligente?', impõe-se uma resposta que parece ter a poeira da mobília dos antepassados, pois ela entende ser mais prudente não demonstrar que se é inteligente" (p. 22).
• 
  Aybüke Nur

  “Bulunduğumuz noktadan bir adım daha ileriye gidersek , teorik açıdan bile çok çeşitlilik gösteren ahmaklığın topraklarından çıkıp bilgeliğin krallığına geçeriz, ki burası çorak ve genelde kimsenin uğramadığı bir alandır”
  
  “İşte tam da bu durum bizi ahmaklığa karşı son ve en önemli çareye götürüyor: Alçakgönüllü olmaya”
• 
  Liana Chronea

  Τρομερή τακτοποίηση σκέψεων και παραδειγμάτων!
  Το διαβάζεις και θέλεις να κρατάς σημειώσεις. Αλλά πρέπει να κρατήσεις σημειώσεις όλο το βιβλίο, οπότε ΔΕΝ κρατάς σημειώσεις - το αφήνεις έξω-έξω στη βιβλιοθήκη, και το διαβάζεις ξανά και ξανά και ξανά. Το λάτρεψα.
• 
  Bonadext

  È un po come fare una chiacchierata con un amico (e che amico!), l'atmosfera che si respira in questo brevissimo saggio* è amichevole, leggera e divertente, per niente banale e neanche stupida! Ma appunto, che cos'è la stupidità? Devo dire di averci riflettuto su mentre leggevo queste pagine incoraggiato dalle frequenti domande che si (ti) fa Musil... ma credo che non esiste una risposta che definisca definitivamente e sotto i molti aspetti tale concetto di stupidità... Può essere una mancanza intellettuale, come una qualsiasi mancanza specifica. Il grande Musil sembra divertirsi a ricercare connessioni del linguaggio sulla parola "stupido" tra tempi antichi e moderni; nella seconda parte, più complessa, viene analizzata la stupidità attraverso la psicologia/psicoanalitica trovando diversi collegamenti tra carattere, intelligenza, patologie, ecc., tutto per definire un concetto che (forse) risposta non ne ha! Subito dalle primissime pagine è lo stesso Musil che mette le cose in chiaro, con la sua brillante ironia:
  "Preferisco dunque confessare subito il senso d’inferiorità che provo nei confronti della stupidità: non so che cosa sia. Non ho scoperto nessuna teoria che la riguardi con cui tentare l’impresa di salvare il mondo."
  
  * Questo scritto è un discorso che ha tenuto Musil a Vienna nel 1937
• 
  Orçun

  Robert Musil bu efsane konferansı 1937’de, yani Nazi Almanyası Avusturya’yı işgal etmeden 1 yıl önce vermiş. O kadar beğenilmiş ki, birkaç gün sonra tekrarlamış. Kısalığına bakmayın, upuzun kitapları cebinden çıkarır. Bu yoğun, açık ve lafı dolandırmayan üslup, bıçak gibi bir zeka belirtisi. Ve bilinçsizce ahmaklaşmaya karşı önlem önerisi çok basit: Alçakgönüllü olmak; sınırlarının farkında olmak.
• 
  Germán Hauser

  2/5 (★★) — Mejorable
  
  Citas y/o fragmentos subrayados en mi kindle:
  
  • “La estupidez honrada es un poco dura de mollera y lenta para aprehender. Es pobre de imágenes y palabras, y torpe en la forma de usarlas. Prefiere las cosas banales, porque se le quedan bien fijadas en la mente a través de su frecuente repetición, y, una vez que se le ha quedado grabado algo en la mente, no piensa dejar que se lo quiten fácilmente, o que lo analicen, o ponerse ella misma a reflexionar sobre ello. ¡En el fondo tiene no poco en común con la sana vida de las mejillas rojas! Es cierto que muchas veces es vaga e imprecisa en el pensar, y con frecuencia su pensamiento deja de funcionar frente a nuevas experiencias, pero, como compensación, se atiene más a lo que se puede aprehender a través de los sentidos, y que se puede, por decirlo así, contar con los dedos. En suma, es la querida «estupidez luminosa», y si no fuese quizá tan ingenua, confusa y, al mismo tiempo, tan impenetrable a toda explicación hasta el punto de hacer enloquecer, sería una aparición por lo menos amable.”
  
  • “Hace años escribía yo: «No existe prácticamente ningún pensamiento importante que la estupidez no esté en condiciones de utilizar, es móvil en todos los sentidos y puede ponerse todos los vestidos de la verdad. En cambio, la verdad sólo tiene un vestido en cualquier ocasión, y sólo un camino, y siempre está en desventaja. La estupidez que se entiende con eso no es una enfermedad mental, y, sin embargo, es la enfermedad más peligrosa de la mente, peligrosa hasta para la vida».”
  
• 
  sabagrey

  In scharfen, komplexen Formulierungen versucht Musil in diesem Vortrag, sich dem Begriff der "Dummheit" zu nähern. Letztlich unterscheidet er eine einfache Dummheit von der "intelligenten", quasi allgegenwärtigen. Er nimmt dabei Proben aus verschiedensten Bereichen, und man würde sich immer wieder wünschen, er bliebe bei einer der Beobachtungen länger stehen, um mehr in die Tiefe zu gehen ... das allerdings bleibt der Leserin überlassen. Musil selbst beschließt den Vortrag mit einer köstlich ironischen Kehrtwendung:
  
  “denn einen Schritt über den Punkt, wo wir halten, hinaus, und wir kämen aus dem Bereich der Dummheit, der selbst theoretisch noch abwechslungsreich ist, in das Reich der Weisheit, eine öde und im allgemeinen gemiedene Gegend.”
  
  
  
• 
  Licia

  Il n'est pas une seule pensée importante dont la bêtise ne sache aussitôt faire usage ; elle peut se mouvoir dans toutes les directions et prendre tous les costumes de la vérité. La vérité elle, n'a jamais qu'un seul vêtement, un seul chemin : elle est toujours handicapée.
  
  En toute chose que tu ne comprends pas assez, retiens ton jugement comme tes décisions !
  
  Fais aussi bien que tu peux et aussi mal que tu dois, et reste toujours conscient des erreurs qui entachent tes actes !
• 
  Nectar Terzian

  Εξαιρετικό, σπουδαίο, έξυπνο.
• 
  Ugur

  Ahmaklığın anlamını arayan bir konuşmanın transkripti.
  
  İnsanlar akıllı olduklarını beyan etmek için ahmak olmadıklarını belirtmek zorundadırlar, oysa bu şekilde akıllı olduğunu söylemeleri ise ahmaklıktır. Öyleyse ahmaklık nedir? Ne değildir?
  
  Bu kısa transkriptte ahmaklık kavramı üzerine sizin de kendinizi sorgulamak zorunda kalacağınız şekilde sorguluyor Robert Musil.
• 
  Horacio Schumann

  Sobre a Estupidez é um livro que toca em um assunto de importância subestimada.
  A estupidez vista não exclusivamente como sintoma da ignorância, mas como um processo de deseducação de si mesmo. Um buraco onde mesmo as pessoas mais instruídas podem cair, levadas por algum desequilíbrio nos desejos que causam um mau juízo da realidade ao redor, o que eu sinto que poderia chamar de certeza dos próprios preconceitos.
  O livro é excelente e merece ser lido, relido e refletido, lembrando sempre que o assunto não está encerrado apenas deste livro e que muito mais pode ser dito e descoberto à respeito da estupidez.
• 
  Maria Di Biase

  Versione completa qui:
  http://startfromscratchblog.blogspot....
  
  Strano, eh? Pensare di assistere ad un discorso (rigoroso e preciso tra l'altro) basato su un argomento così apparentemente privo di ogni attrattiva intellettuale innesca sicuramente un'immediato sorriso ma anche, a ragione, una bella dose di curiosità.
  Cosa ci sarà mai da dire sulla stupidità? Com'è che uno scrittore così autorevole come Musil (che, non dimentichiamo, ha scritto il tomazzo L'uomo senza qualità; 1791 pagine fitte fitte, mica romanzetti da take away!), un autore pregno di un talento come il suo, decide di impelagarsi a cercare senso e significato di qualcosa dal più misero spessore?
  Eppur lo fa, e lo fa anche bene. Molto bene. Tant'è che a fine lettura, interdetti e scombussolati, resterete lì a domandarvi com'è che nessuno si occupi più dell'argomento.
  
  Cos'è la stupidità?
  Vi svelo il finale e vi anticipo che una risposta precisa e univoca non c'è; l'autore prova, attraverso ipotesi e associazioni, a definirne contorni e contenuti.
  
  Facciamo un esempio.
  Stupidità come: creazione.
  Esiste una sana incoscienza che guida talvolta i nostri gesti più arditi e riusciti; c'è chi la chiama istintività, chi la definisce imprudenza, qualcuno si appella anche alla fortuna, ma a nessuno è mai venuto in mente di associarla alla stupidità. Nel nostro immaginario un'azione stupida è un comportamento da non adottare, un atteggiamento sbagliato, un gesto che distrugge e non crea nulla. Non è esattamente così.
  Musil ci ricorda che già Erasmo da Rotterdam, nel suo Elogio alla follia, scrisse che "se non fosse stato per certe stupidaggini l'uomo non sarebbe neppure venuto al mondo."
  La stupidità acquisisce, in quest'accezione, un'importanza fondamentale.
  La stoltezza viene posta addirittura alla base della creazione.
  
  E così, a seguire.
  Insomma: stupido è bello.
  Facciamone uno slogan che può sempre tornare utile.
• 
  Τζαζίλας Μπάμπης

  Ο Ρόμπερτ Μούζιλ σε αυτή το�� τη διάλεξη με μορφή πραγματείας (ή το αντίστροφο) καταπιάνεται με την ατομική κατά βάσιν βλακεία, τις μορφές της -φαινομενικές και αληθείς- και τις επιπτώσεις αυτών στο κοινωνικό σύνολο. Κατά τον Μούζιλ η βλακεία διακρίνεται συνοπτικά σε δύο είδη: την αυθεντική και την ευφυή· η πρώτη είναι απόρροια χαμηλής ευφυΐας, ακίνδυνη έως θεμιτή, ενώ η δεύτερη, είναι συνέπεια παράλογων προσδοκιών και ματαιοδοξίας κι αρκετά επικίνδυνη για την ευρύτερη κοινωνία. Κλείνοντας τη διάλεξη Περί Βλακείας, ο Μούζιλ αναζητά τους βέλτιστους τρόπους για να πράττει κανείς προς αποφυγήν των δυσμενών συνεπειών αυτής, που ενίοτε μαστίζει τον καθένα από λάθος ή ανικανότητα, και καταλήγει: <<Ορισμένες φορές είναι ανάγκη να ενεργούμε τυφλά ή σχεδόν τυφλά, διαφορετικά η γη θα έπαυε να κινείται. {...} ...η πρόθεση:πράξε όσο καλά μπορείς και όσο άσχημα είσαι αναγκασμένος, γνωρίζοντας πάντα τα όρια του λάθους των πράξεών σου!, θα ήταν ο μισός δρόμος για μια πολλά υποσχόμενη διαμόρφωση της ζωής μας>>