
Title | : | Le Sceptre du hasard |
Author | : | |
Rating | : | |
ISBN | : | 2266008870 |
ISBN-10 | : | 9782266008877 |
Language | : | French |
Format Type | : | Mass Market Paperback |
Number of Pages | : | 192 |
Publication | : | First published January 1, 1968 |
Le Sceptre du hasard Reviews
-
Un ejemplo de la mala literatura de ciencia ficción de los cuarenta... escrita en 1976.
Personajes planos, situaciones forzadas salvadas con deus ex machina todavía más forzados, largas explicaciones innecesarias, sobreadjetivado...
De haber aparecido en la Astounding de Campbelll podría haber resultado entretenido para algún adolescente. -
Tengamos en cuenta que las sociedades, lo mismo que las almas humanas, dejan crecer en su seno extrañas úlceras y que se les alteren regiones enteras, pero evitando al mismo tiempo con gran empeño darse cuenta de ello.
Gilles d'Argyre es el seudónimo de Gérard Klein, escritor y economista francés, cuyas obras fueron influenciadas por la ciencia ficción norteamericana de los años 50. Quizás por ello El Cetro del Azar me ha recordado tanto a las novelas de Isaac Asimov Bóvedas de acero (1953) y El sol desnudo (1956) protagonizadas por el detective Elijah Baley.
En este caso, sin embargo, no se trata de una investigación por asesinato sino más bien de una intriga política donde se plantea un mundo sometido al azar, la Estocastocrácia. El gobierno y el presidente de la Tierra son escogidos por sorteo. Sin embargo, en este sorteo se excluyen los así llamados Indignos: personas con algún tipo de discapacidad física o mental y también por aquellos individuos que son exiliados por cuestiones políticas o por comportamiento violento.
Ingmar Langdon, el protagonista de esta historia, es escogido presidente y después de un intento de renuncia inicial, se ve envuelto en una trama para derrocar la forma de gobierno actual con partidarios de la dictadura y partidarios de la democracia. Todo ello da pie al autor para una profunda disertación de los pros y contras de las formas de gobierno, y entre otros, los efectos que devienen de dejar al azar que escoja al presidente del planeta. Debate también de las posibilidades de corrupción política que conlleva el poder, del error y el peligro de excluir a las personas por sus cualidades físicas o mentales y marginarlas en un gueto. Y a todo ello se le suma la aparición de una especie extraterrestre que amenaza a toda la humanidad.
En definitiva una obra con mucha reflexión, poca acción, personajes poco convincentes, que no ha envejecido bien y que se lee fácilmente y sin dificultad pero que no deja mucho poso. (6/10)
-
Written shortly after or at the end of Sci-Fi Golden Age, this novel had most of the futures I enjoyed at this kind of fiction. It treats the important questions of humanity in a crisp and clear story and with an optimist message. Of course it has a kind of naivety, but it is a pleasant one.
Starting from the premise, which was mainly centered on the right governing method. But it also has some additional points that could constitute themselves the premise: the relation with machines, the genetics selection or integration of humans with deficiencies. Basically, the main premise, related to government, is delivered well, but just because it did not focus on this one only, I will have to give it a 3. It is like when you are chasing too many rabbits: chances are you are not catching any.
Regarding the form, it respects the genre simple style. There were some interesting devices to introduce some of the future of the future world, as this usually is a weak point for most SF novels. On the negative side, it had some concepts or connections not so well explained. But in the end it was pretty well written for a SF and this is why I will give it a 3 for form.
In terms of originality, there were many other SF novels on the market, especially starting with the 40s, that I doubt this is the first about this topics. It contains some original ideas that I did not noticed on other novels I have read, like the segregation of humans with physical and mental deficiencies. I will give it a 2 at originality.
The characters are all pretty schematic and do not change over time. Even if the genre requirements are not as tough for characters, my own standards are a little bit higher. I liked still some of the side characters, so I will rate it with a 2.
Regarding the complexity and difficulty, I liked very much the fact that it was not too complex. For this genre, simplicity is usually a good thing. Anyway I had the impression the author did not had to pull out a great effort to write, so I will rate it with a 2 for complexity and difficulty.
In terms of credibility, not many SF writers have the ability of Asimov to envision the distant future in such a way that it takes into account what the near future might invent. The main miss, in my opinion, is the fact that part of the premise is built on the fact that communication in the early 21st century was not enough develop to allow voting from distance. But this happened already via internet or phone in many countries. The rest is pretty credibly, but this is an important pillar of the premise so this is why I will rate it with a 2.
The last criteria is edition. I notice some wrong letters/words in this electronic edition, perhaps as a result of a bad proof reading. There were not too many other important things to notice about it, so I will rate it with a 3.
To summarize, I enjoyed this novel and I recall some of the masters of the genre while reading it. I always like these kind of novels that pose questions to the readers by presenting an utopia or distopia in a distant future. All in all, my final rating for this book is 2.43, which I will round to a 2 on Goodreads system.
+--------------------------+-----------------+
| Criteria | Rating |
+--------------------------+-----------------+
|Premise | 3 |
+--------------------------+-----------------+
|Form | 3 |
+--------------------------+-----------------+
|Originality | 2 |
+--------------------------+-----------------+
|Characters | 2 |
+--------------------------+-----------------+
|Difficulty/Complexity | 2 |
+--------------------------+-----------------+
|Credibility | 2 |
+--------------------------+-----------------+
|Edition | 3 |
+--------------------------+-----------------+
|Total | 2.43 |
+--------------------------+-----------------+
For more details on how I rated and reviewed this novel, please read these
guidelines. -
Hacía rato que no leía ciencia ficción clásica, pero Yoss me recomendó que le diera una oportunidad a esta novela de Gérard Klein, en la que el autor, además de escribir ciencia ficción fue economista.
El libro comienza como la típica novela de ciencia ficción de aventuras de la época: un héroe solitario que muestra una gran decisión (según el autor), chica hermosa que está enganchada de él desde el comienzo a pesar de que, seamos sinceros, Ingmar (el protagonista) es un asco de persona y, sorpresa, este hombre termina teniendo que salvar el mundo.
En este caso, la parte de salvar el mundo viene cuando es elegido como estocastócrata, gobernador de la Tierra y los cien mundos. Una Tierra y unos mundos que en el futuro lejano tras la hecatombe núclear se rigen por la estocastocracia, un sistema donde una gran máquina elige al siguiente gobernador del mundo al azar. Un trabajo que no tiene mucho atractivo, desde hace siglos las personas hacen con su vida lo que quieren porque se les da todo y lo que más se espera del estocastócrata es que vaya a unas cuantas fiestas. Sin embargo, nuestro protagonista, que odia esta responsabilidad y el sistema termina enredado en una serie de intentos de asesinatos, conspiraciones para tomar el poder y la amenaza de un primer contacto con otra raza inteligente que podría terminar en una guerra devastadora.
En la novela americana típica hubiéramos tenido al héroe usando sus habilidades del pasado que ha aprendido leyendo libros y su intrépido valor para salvar el mundo. Alegremente, el autor lo hace, pero optó por un camino diferente que lo lleva a convertirse temporalmente en cantante e ir de una complicación a otra que se alejan mucho del camino trillado. El final tiene un par de giros argumentales que no esperaba y sólo por ser diferentes a la fórmula tradicional me resultaron interesantes.
No es el mejor libro de la ciencia ficción de esta época, pero tampoco es un mal libro. Así que si lo que quieres es una lectura de ciencia ficción clásica que sea corta, juegue un poco con los tropos de su época y que no te reviente la cabeza. Entonces, te recomendaría leer esta novela. -
BILELE se rostogoleau într-o mişcare viu colorată, ce atrăgea privirea, o hipnotiza. Apăreau simultan pe o sută cincizeci de milioane de ecrane răspândite de-a lungul şi de-a latul planetei şi puteau fi văzute, cu o oarecare întârziere, pe miliarde de ecrane, într-o sută de lumi noi. Săreau în colivia aurită ca nişte insecte înnebunite. Când îşi încetiniră mişcarea, observatorii putură să distingă literele şi cifrele gravate pe suprafaţa lor. Coborau încet spre baza coliviei sferice şi cădeau printr-un orificiu circular într-un scurt cilindru transparent. Se înşiruiau într-o anumită Ordine. Spectatorii încercau să citească suita de cifre şi litere.
— Dumnezeule! spuse bărbatul tolănit în iarba grădinii din Aroigne, în faţa televizorului său portabil.
Folosea frecvent expresii şi înjurături împrumutate din limba veche. Numele său era Ingmar Langdon, avea treizeci de ani, dar arăta cam cu zece ani mai mult. Purta haine uşor demodate, dar nu se sinchisea de asta. Cu pantalonii săi simpli, roz, cămaşa verde şi ochelarii purtaţi ca un moft într-o lume în care bolile de ochi dispăruseră, avea un aer desuet şi original.
— Dumnezeule! repetă.
Privea fix suita de litere şi cifre care se lăfăia pe ecran şi dacă trăsnetul ar fi izbit pământul la picioarele sale, n-ar fi fost mai uimit.
— Chiar eu să păţesc aşa ceva. Aveam o şansă la o sută douăzeci de milioane şi, ţinând cont de numărul Nedemnilor, tot îmi rămânea o şansă la o sută zece milioane. Tocmai pe mine a trebuit să cadă măgăreaţa! -
Gérard Klein, bajo el pseudónimo de Gilles d’Argyre, ha creado este curioso libro de ciencia ficción. Cuesta un poco entender, quizás por su compleja palabra, el concepto de la estocastocracia y las máquinas del azar. Básicamente es un sistema de gobierno en el que se confía todo al azar. ¿Pinta interesante? Pues ahora verás…
El libro nos recuerda un poco a los libros de aventuras de la edad de oro de la ciencia ficción, pero quitando el revestimiento de dicho metal noble.
Es una lectura corta, en la que quizás, si se hubiera profundizado en algunos aspectos y personajes, se podría haber llegado a un producto de más calidad.
El libro tiene ciertos elementos machistas derivados de la épica en la que se escribió.
La novela en sí es dinámica y de fácil lectura, pero me ha dejado con un poco de hambre de más y de que te todo se resuelve de forma un tanto rápida al final.
Por cierto, la portada de la edición de esta reseña me parece horrorosa y fuera de contexto.
Es una lectura interesante, pero soy incapaz de darle más puntuación.
Reseña original en:
https://janmi.com/el-cetro-del-azar-g... -
Al final lo he terminado.
Me ha aburrido muchísimo y he tenido que leerlo en dos tandas. Y eso que tiene 168 páginas.
Hasta que no he llegado a la página 70 no he tenido un mínimo de interés por la obra. A partir de ahí, pues me va distrayendo, a ratos.
No me ha gustado, pero a lo mejor es que he perdido la costumbre de leer ficción científica.
Los personajes son confusos. No se entiende muy bien que representan. El desenlace, un galimatías.
Buena suerte. -
Quick & Fun
-
Un libro muy ameno y que en muchas partes me recordaron pasajes de la Saga de la Fundación de Isaac Asimov, pero no por ello dejó de ser interesante.
Me gustó sobre todo porque el "héroe" en realidad no lo es, es un ser vulnerable y nada dado a buscar la atención y la heroicidad que al final logra, porque no todo "le termina" bien y porque él se sabe con todos esos defectos y más. -
2,5 / 5
-
Todo el mundo quiere mandar. ¿Todo? No. Ingmar Langdon ni de lejos, pero como le ha tocado, decide pirárselas y pasa a ser perseguido.
Este libro se escribió en sólo 11 días, pero aún así tiene un desarrollo redondo y muy buen final. -
Im a bit confused about this book. I remember it was written by Gilles D'Argyre and I even checked on the internet about it... Weird